افکار معلق

در روزنِ دلم نظری کن چو آفتاب ، تا آسمان نگوید که آن ماه بی وفاست....

افکار معلق

در روزنِ دلم نظری کن چو آفتاب ، تا آسمان نگوید که آن ماه بی وفاست....

افکار معلق

یارب از عرفان مرا پیمانه‌ای سرشار ده
چشم بینا، جان آگاه و دل بیدار ده

«صائب تبریزی»

بیشعوری

جمعه, ۳۰ تیر ۱۳۹۶، ۰۳:۱۴ ب.ظ

ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺑﯿﺸﻌﻮر با احمق :
ﻫﻤﻪ ﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺣﻤﻖ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﺍﻣﺎ ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﻧﻪ....
ﺣﺎﻻ ﺑﻌﻀﯽ ﮐﻤﺘﺮ ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ...
ﺣﻘﯿﻘﺘﺶ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺨﻮﺍﻫﯿﺪ ﺍﺣﻤﻖ ﻣﺠﺮﻡ ﻧﯿﺴﺖ ...ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﺳﺖ....
ﯾﻌﻨﯽ: ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺍﺣﻤﻖ ﻫﺎ ﺁﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻧﻤﯽ ﺯﻧﻨﺪ ...
ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺣﺘﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﺮﺩﻣﻨﺪ ﻭ ﺩﺍﻧﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ... ﻧﻪ....ﺍﺣﻤﻖ!
ﺍﺣﻤﻖ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﺗﻨﻔﺮ ﺑﺸﻮﻧﺪ، ﻣﺎﯾﻪ ﺗﺮﺣﻤﻨﺪ....
ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﻫﺎ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺎﻥ ﺑﺎ ﺍﺣﻤﻖ ﻫﺎ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﺩ.
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻨﺘﻬﺎﯼ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ، ﺭﺍﻩ ﺻﺪ ﻧﻔﺮ ﺭﺍ ﻣﯽ بندد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﺮﻭﺩ
ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﺍﺳﺖ.
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﻋﺖ ﺳﻪ ﺻﺒﺢ ﺑﻮﻕ ﻣﯿﺰﻧﺪ... ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﺍﺳﺖ.
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺟﻠﻮ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﺴﯿﺮ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﺪ .... ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﺍﺳﺖ .
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺑﺎﺭﯾﮏ ﺩﻭﺑﻠﻪ ﭘﺎﺭﮎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ... ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﺍﺳﺖ .
ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺷﺐ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺴﯿﺮ ﺭﺍ ﻧﻮﺭ ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ... ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﺍﺳﺖ.
ﺍﯾﻦ ﻫﺎ ﺑﯿﺸﻌﻮﺭﻧﺪ ...
ﺣﺎﻻ ﯾﺎ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﺍﺣﻤﻖ ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﯾﺎ ﺍﺯ ﻧﻮﻉ ﭘﺮﻓﺴﻮﺭ ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ....
ﺍﺣﻤﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﺩﺭﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ...ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺭﺩ.... ﺭﺑﻄﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﻌﻮﺭ ﻧﺪﺍﺭﺩ .....
ﺑﯿﺸﻌﻮﺭﯼ ﺍﺯ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ...
ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﻣﺪﺭﺳﻪ... ﺍﺯ ﺳﺮﺍﻧﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ .... ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺷﯿﻔﺘﮕﯽ ... ﺍﺯ ﺑﯽ ﻭﺟﺪﺍﻧﯽ.... ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﻓﺮﻫﻨﮓ
ﻓﺎﺳﺪ ﻣﺎ....
ﺑﯿﺸﻌﻮﺭﯼ ﻭﺍﮔﯿﺮ ﺩﺍﺭﺩ.... ﻫﻢ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭﻣﺎﻥ...
ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺎ، ﺍﺣﻤﻖ ﻫﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ
ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺎ، ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺍﺣﻤﻖ ﻫﺎ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ
ﻣﺸﮑﻞ ﻣﺎ، ﺑﯿﺸﻌﻮﺭ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ


بخشی از کتاب بیشعوری اثر خاویر کرمنت

  • همدم ماه